Orthomoleculaire Geneeskunde

Orthomoleculaire geneeskunde. Wat is dat nu precies?

Het woord orthomoleculair werd in 1968 geïntroduceerd door tweevoudig Nobelprijswinnaar professor Linus Pauling. Het woord is samengesteld uit orthos (‘goed’ of ‘juist’) en moleculair (‘samenstel van moleculen’). Orthomoleculair betekent dus: juiste moleculaire omgeving. Alle vitamines, mineralen en andere noodzakelijke voedingsstoffen die normaal in het lichaam voorkomen, moeten voor het goed functioneren van ons lichaam in optimale hoeveelheden aanwezig zijn. Bij orthomoleculaire therapie worden voedingsstoffen toegepast om ziekteprocessen tegen te gaan en genezingsprocessen te bevorderen. Het gaat dan eigenlijk om het ondersteunen van het lichaam om zichzelf te genezen.

 

In de orthomoleculaire behandelwijze staat het streven voorop om met de voeding zoveel mogelijk nodige en nuttige voedingsstoffen binnen te krijgen en zo weinig mogelijk schadelijke stoffen. Helaas is het, ook voor een gezond persoon, bijna onmogelijk om via de voeding optimale hoeveelheden van bepaalde voedingsstoffen te consumeren. Het meest bekende voorbeeld hiervan is wel foliumzuur. Ook reguliere geneeskundigen adviseren gezonde vrouwen die zwanger willen worden, extra foliumzuur te nemen om de kans te verkleinen dat hun kind geboren gaat worden met een open ruggetje.

Zowel met het doel ziekten te voorkomen als met het doel ziekten te behandelen, kan het nodig zijn, naast een zo volwaardig mogelijke voeding, extra voedingsstoffen in de vorm van voedingssupplementen in te nemen. Voedingssupplementen zijn in feite tabletten of capsules die een hoog gehalte bevatten van stoffen die in geringere hoeveelheid ook in de voeding voorkomen. Dit kunnen zijn: vitamines, mineralen, aminozuren, essentiële vetzuren of enzymen, maar ook minder bekende groepen van stoffen zoals bijvoorbeeld de bioflavonoïden. Indien nodig wordt er uitsluitend gebruik gemaakt van hoogwaardig kwalitatieve voedingssupplementen.

 

Orthomoleculaire geneeskunde is een complementaire geneeskunde, dus aanvullend op de reguliere geneeskunde. Het kan dus worden ingezet naast een behandeling die door een huisarts of specialist gegeven wordt. Veel artsen en specialisten richten de behandeling veelal op het bestrijden van de symptomen.

Bij orthomoleculaire therapie gaat de therapeut op zoek naar de oorsprong van de klacht en kijkt hierbij naar het hele lichaam en de leefomgeving. Het heeft als doel het evenwicht in het lichaam weer te herstellen. Je kunt wel zeggen dat orthomoleculaire therapie meer het bevorderen van de gezondheid is, dan het bestrijden van ziekte. Geen pilletje tegen de klachten, maar een actieve houding om met je gezondheid aan de slag te gaan en het aanpassen van de leefstijl.

 


Orthomoleculaire therapie is bijzonder effectief bij o.a.

* AD(H)D of geheugen -en concentratie klachten

* Autisme 

* Angsten

* Allergie/intolerantie van voeding

*Artrose

* Reuma

* Burn-out

* (chronische) pijnklachten

* Chronisch vermoeidheid syndroom

* Depressie

* Diabetes

* Darmproblematiek

* Hooikoorts

* Hormonale klachten

* Hart- en vaat ziekten

* Hoog cholesterol

* Huidklachten

* Longklachten

* Menopauzaleklachten

* (Pre) Menstruele klachten

* Migraine

* Schildklier klachten

* Slapeloosheid

* Slechte weerstand

* Milde verslavingsklachten